تا مانده به تن هنوز جانی برگرد به رسم مهربانی بگو ز من مگر چه دیدی چرا تو دل بریدی خزان بی بهارم همیشه بیقرارم اگر نیایی ای همه بهانه به آتشم کشد غم زمانه روانه شو روانه شو روانه بیا به سوی من به سوی خانه روانه شو روانه بیا به سوی خانه قسم به اشک و آهم که جز تو را نخواهم که جز تو را نجویم پناه و تکیه گاهم در انتظار ماندم و دل به خون کشاندم و ذره ذره جان را به مرز خون رساندم بگو ز من مگر چه دیدی چرا تو دل بریدی خزان بی بهارم همیشه بیقرارم آهاهاهاهاهاها… آهاهاهاهاهاهاهاهاها